فیلترهای شنی یکی از پرکاربردترین سیستم‌های تصفیه آب در استخرها، سیستم‌های صنعتی و کشاورزی هستند که نقش مهمی در حذف ذرات معلق و حفظ کیفیت آب دارند. دو نوع رایج این فیلترها، فیلتر شنی فایبرگلس و فیلتر شنی فلزی، هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. انتخاب بین این دو به عواملی مثل بودجه، شرایط محیطی و قدرت پمپ استخر  بستگی دارد که آب را از فیلتر عبور می‌دهد. طبق آمار، بیش از 60 درصد سیستم‌های تصفیه استخرهای عمومی در جهان از فیلترهای شنی استفاده می‌کنند که نیمی از آن‌ها فایبرگلس و نیمی فلزی هستند. این مقاله به مقایسه دقیق این دو نوع فیلتر از جنبه‌های مختلف می‌پردازد تا به شما در تصمیم‌گیری کمک کند.

 

مقایسه فیلترشنی فایبرگلس و فلزی

 

1. ساختار و مواد سازنده: فیلتر شنی فایبرگلس و فلزی چه تفاوتی دارند؟

فیلتر شنی فایبرگلس از ترکیبی از رزین و الیاف شیشه ساخته می‌شود که وزن سبکی (حدود 20 تا 50 کیلوگرم برای مدل‌های متوسط) و مقاومت بالایی در برابر خوردگی دارد. این ماده غیرفلزی، طول عمری بین 10 تا 15 سال را تضمین می‌کند و در محیط‌های مرطوب یا حاوی مواد شیمیایی مثل کلر (تا غلظت 3 میلی‌گرم بر لیتر) به‌خوبی عمل می‌کند. فرآیند تولید فایبرگلس شامل قالب‌گیری است که امکان طراحی اشکال متنوع با ظرفیت‌های 20 تا 100 مترمکعب در ساعت را فراهم می‌کند.

در مقابل، فیلتر شنی فلزی معمولاً از فولاد کربنی یا استیل ضدزنگ (مانند گرید 304 یا 316) ساخته می‌شود. وزن این فیلترها سنگین‌تر است (50 تا 150 کیلوگرم برای مدل‌های مشابه) و دوام بیشتری دارند؛ مثلاً فیلترهای استیل ضدزنگ می‌توانند تا 20 سال یا بیشتر در شرایط ایده‌آل کار کنند. فولاد کربنی با پوشش اپوکسی (ضخامت 100 تا 200 میکرون) در برابر زنگ‌زدگی مقاوم می‌شود، اما در صورت آسیب دیدن پوشش، احتمال خوردگی افزایش می‌یابد.

از نظر ظرفیت، هر دو نوع فیلتر می‌توانند حجم‌های مشابهی (تا 50 مترمکعب در ساعت در مدل‌های متوسط) را تصفیه کنند، اما فیلترهای فلزی به دلیل استحکام بیشتر، در فشارهای بالاتر (تا 10 بار) عملکرد بهتری دارند. فیلترهای فایبرگلس معمولاً تا فشار 4 تا 6 بار را تحمل می‌کنند، که برای استخرهای خانگی کافی است. اگر در منطقه‌ای با آب شور یا رطوبت بالا هستید، فایبرگلس به دلیل مقاومت طبیعی در برابر خوردگی برتری دارد، اما در کاربردهای صنعتی سنگین، فلزی گزینه‌ای مستحکم‌تر است.

2. عملکرد و کارایی: کدام فیلتر شنی بهتر تصفیه می‌کند؟

هر دو فیلتر شنی فایبرگلس و فلزی از شن سیلیس (دانه‌بندی 0.5 تا 1 میلی‌متر) برای تصفیه استفاده می‌کنند و ذرات 20 تا 30 میکرون را حذف می‌کنند. کارایی آن‌ها به عواملی مثل کیفیت شن، فشار پمپ (1 تا 2 بار برای فایبرگلس و تا 5 بار برای فلزی) و طراحی داخلی بستگی دارد. فیلترهای فایبرگلس به دلیل سطح داخلی صاف‌تر، جریان آب یکنواخت‌تری (حدود 30 مترمکعب در ساعت) ارائه می‌دهند و از تجمع آلودگی در گوشه‌ها جلوگیری می‌کنند.

فیلترهای فلزی، به‌ویژه مدل‌های استیل، به دلیل ساختار محکم‌تر، در سیستم‌هایی با حجم آب بالا (تا 100 مترمکعب در ساعت) و شرایط سخت مثل آب حاوی ذرات سنگین (تا 50 کیلوگرم آلودگی) بهتر عمل می‌کنند. این فیلترها در فرآیند بک‌واش، که هر 2 تا 4 هفته انجام می‌شود، کارایی بالایی دارند و با مصرف 500 تا 1500 لیتر آب، شن را به‌خوبی تمیز می‌کنند. در مقابل، فایبرگلس به دلیل وزن سبک‌تر، گاهی در فشارهای بالا لرزش دارد که ممکن است روی عمر شن (5 تا 7 سال) تأثیر بگذارد.

از نظر شفافیت آب، هر دو فیلتر خروجی مشابهی دارند، اما فیلترهای فلزی در صورت استفاده از شن ریزتر (0.4 میلی‌متر) می‌توانند ذرات تا 15 میکرون را حذف کنند، که نیاز به پمپ قوی‌تر (1.5 اسب بخار) دارد. فیلتر فایبرگلس برای استخرهای خانگی با حجم 50 تا 100 مترمکعب و فیلتر فلزی برای استخرهای عمومی یا صنعتی با حجم 200 مترمکعب به بالا توصیه می‌شود. اگر هدف شما تصفیه مداوم و سنگین است، فلزی انتخاب بهتری است، اما برای استفاده معمولی، فایبرگلس کافی خواهد بود.

3. هزینه‌ها و نگهداری: کدام گزینه اقتصادی‌تر است؟

هزینه اولیه فیلتر شنی فایبرگلس معمولاً کمتر است؛ یک مدل با ظرفیت 30 مترمکعب در ساعت حدود 8 تا 12 میلیون تومان قیمت دارد. این در حالی است که فیلتر فلزی مشابه (فولاد کربنی) بین 12 تا 18 میلیون تومان و مدل استیل ضدزنگ تا 25 میلیون تومان هزینه دارد. هزینه شن (حدود 1.5 میلیون تومان برای 100 کیلوگرم) و تعویض آن هر 5 تا 7 سال برای هر دو یکسان است.

نگهداری فیلتر فایبرگلس ساده‌تر است؛ بک‌واش آن با 300 تا 1000 لیتر آب انجام می‌شود و به دلیل مقاومت در برابر خوردگی، نیازی به تعمیرات مکرر ندارد. اما اگر در محیطی با دمای بالا (بیش از 50 درجه سانتی‌گراد) یا ضربه مکانیکی باشد، ممکن است ترک بردارد که تعمیر آن هزینه‌ای حدود 2 تا 5 میلیون تومان خواهد داشت. فیلتر فلزی، به‌ویژه فولاد کربنی، نیاز به بازرسی دوره‌ای پوشش اپوکسی دارد و در صورت زنگ‌زدگی، رنگ‌آمیزی مجدد (500 هزار تا 1 میلیون تومان) ضروری است. مدل‌های استیل ضدزنگ عملاً نیازی به تعمیر ندارند، اما قیمت اولیه‌شان این مزیت را توجیه می‌کند.

مصرف برق هم متفاوت است؛ فیلتر فایبرگلس با پمپ 0.75 اسب بخار (550 وات) کار می‌کند، در حالی که فیلتر فلزی ممکن است به پمپ 1.5 اسب بخار (1100 وات) نیاز داشته باشد. برای بودجه محدود، فایبرگلس به‌صرفه‌تر است، اما اگر دوام و استفاده سنگین مدنظر باشد، فلزی گزینه‌ای اقتصادی‌تر در بلندمدت خواهد بود.

4. مقاومت و دوام: کدام فیلتر شنی عمر بیشتری دارد؟

فایبرگلس به دلیل مقاومت طبیعی در برابر خوردگی، در محیط‌های مرطوب (رطوبت 80 درصد یا بیشتر) و آب شور (شوری تا 5000 PPM) تا 15 سال دوام می‌آورد. وزن سبک آن حمل و نصب را آسان می‌کند، اما در برابر ضربه‌های شدید (مثلاً افتادن از ارتفاع 2 متری) یا دمای بیش از 60 درجه سانتی‌گراد ممکن است آسیب ببیند. تست‌های صنعتی نشان داده که فایبرگلس تحت فشار 6 بار تا 10000 ساعت کارکرد بدون مشکل دارد.

فیلتر فلزی، به‌خصوص استیل ضدزنگ، در برابر فشارهای بالا (تا 10 بار) و دماهای شدید (تا 80 درجه سانتی‌گراد) مقاوم است و عمر آن به 20 سال یا بیشتر می‌رسد. فولاد کربنی با پوشش مناسب تا 10 تا 12 سال دوام دارد، اما اگر پوشش آسیب ببیند، زنگ‌زدگی در کمتر از 2 سال می‌تواند شروع شود. وزن سنگین فلزی (تا 150 کیلوگرم) نصب را دشوارتر می‌کند، اما استحکام آن در برابر ضربات مکانیکی (مثلاً برخورد ابزار) بی‌نظیر است.

در مناطق ساحلی یا صنعتی با شرایط سخت، فیلتر فلزی (به‌ویژه استیل) برتری دارد. اما برای مصارف خانگی یا محیط‌های معمولی، فایبرگلس به دلیل دوام کافی و هزینه کمتر، انتخاب معقولی است.

5. کدام را انتخاب کنیم؟ راهنمای نهایی برای تصمیم‌گیری

انتخاب بین فیلتر شنی فایبرگلس و فلزی به نیازهای شما بستگی دارد. اگر استخر خانگی با حجم 50 تا 100 مترمکعب دارید، فیلتر فایبرگلس با ظرفیت 30 مترمکعب در ساعت، وزن سبک (20 تا 50 کیلوگرم) و قیمت 8 تا 12 میلیون تومان کافی است. این فیلتر برای خانواده‌های 4 تا 10 نفره که هفته‌ای 20 ساعت از استخر استفاده می‌کنند، ایده‌آل است و مصرف آب بک‌واش آن (تا 1000 لیتر) قابل مدیریت است.

برای استخرهای عمومی یا صنعتی با حجم 200 مترمکعب یا بیشتر، فیلتر فلزی با ظرفیت 50 تا 100 مترمکعب در ساعت و دوام 20 ساله مناسب‌تر است. این فیلتر برای استفاده مداوم (100 ساعت در هفته) و بار آلودگی بالا (تا 50 کیلوگرم) طراحی شده، اما هزینه اولیه (تا 25 میلیون تومان) و وزن سنگین (تا 150 کیلوگرم) را باید در نظر گرفت. در مناطق کم‌آب، فایبرگلس به دلیل نگهداری ساده‌تر برتری دارد، اما در شرایط سخت صنعتی، فلزی انتخابی مطمئن‌تر است.

از نظر زیست‌محیطی، فایبرگلس به دلیل تولید کمتر زباله (عدم نیاز به تعویض پوشش) و فلزی به دلیل عمر طولانی‌تر، هر دو مزایایی دارند. قبل از خرید، شرایط محیطی، بودجه و حجم آب را بررسی کنید و با کارشناس ما مشورت کنید. برای مشاوره در خرید میتوانید با شماره 09105371802 تماس بگیرید.